Ang Sabi ng Puso

Hindi ako naniniwalang may isang itinadhana para sa atin.

Bullshit  yun. Sa t’wing makakakita ako ng foreigner

naiisip ko, ano yun, majority ng itinadhana magkakalahi?

‘Pag Pinoy ka malamang ang katadhana mo ay Pinoy din?

Sinadya ni tadhana para hindi ka mahirapang maghanap?

Hindi ba nya naisip noon na magkakaroon ng Facebook,

ng chat o kaya ng promo fare? Nakakalokah!

Nagugustuhan mo ang isang tao dahil sa comfort.

Kaya ko ‘tong paamuin, gusto ko ‘to, swak kami,

nagkakaintindihan kami. Good vibes kami. Okay kami.

Hindi kumplikado, hindi magastos, masaya ang puso ko,

panatag ako sa kanya – komportable ako sa kanya.

Noong medyo bata pa ako, hindi ko iniisip ang pag-ibig.

Wala akong pakiaalam.

Abala ako sa paaralan, sa organisasyon,

sa mga gawaing panlipunan.

Wala akong pakialam sa ayos ko.

May nakikita, sinusulyapan

pero walang siniseryoso.

Sabi ko kasi, bata pa ako

at hindi pa permanente ang nararamdaman ko.

Iyon ang panahong hindi rin ako napapansin,

pag dumaan ako, hindi ka mapapalingon sa akin.

Pag nagsalita ako sa klase, saka mo ‘ko makikilala

at saka mo sasabihin na, “uy may laman.”

Kailangan kong magsalita para mapansin.

Payat ako noon. Madungis, pawisin, hindi gustuhin.

Wala akong pakiaalam.

Sabi ko, saka na ako poporma pag may trabaho na.

Sabi kasi ng magulang ko iyon.

Saka na ang bisyo, ang luho, ang porma pag  kumikita na kami.

Hanggang sa ang bilis ng ikot ng panahon.

Higit sampung taon na pala matapos makagraweyt.

Ngayon

pag dumaan ako, hindi ka pa rin mapapalingon.

Kung mapalingon ka man ay dahil sa pabango

pero pihadong agad babalik sa kausap mo,

matapos mo kong makita.

Hindi ka magiging interesado sa katamtamang height,

napapanot, malaking tyan at

parang laging may hinahabol ‘pag naglalakad.

i’m just an ordinary guy.

Wala ng klase kaya wala ng lugar para makita mo kong magsalita

Ang boses ko ay madalang mo na ring marinig sa blog.

Hindi ako interesante.

Ito ang panahong hindi na ako uso sa bar

sa chatroom at sa mga eyeball.

too old for that.

parang may missing link.

Hindi ako nakipaglandian sa panahon ng kasibulan

dahil in the first place hindi ako sumibol

at ang nangyari ay tumanda ako agad –

mabilis na na overripe.

Kalurkee.

So ngayon gagastos ako sa pagpapatanggal

ng wrinkles, mag papa radio frequency ng t’yan,

magpapa body scrub palagi.

Magpapatreat ng scalp para tumubo ulit ang buhok.

In short, panahong medyo ready sa relasyon pero

hindi pa rin physically attractive.

Pero sabi ng isip ko, pisikal lang yan

hindi yan permanente. Sadyang tatanda ka

humanap ka ng tumitingin sa kalooban at hindi sa

labas na kaanyuan.

At sasabihin ulit ng isa ko pang isip na

lokohin mo sarili mo.

Ang buhay ay walang katapusang competition.

Consolation prize na lang na nanalo ka bilang isang

sperm at naka finish line ka agad noong nagsex ang magulang mo.

Kaya, ngayon, tuloy ang competition,

parang hindi ka pa nasanay!

Gusto mo bang matulad sa mga nakalaban mong sperm?

Mamamatay kang old loser sperm pag wala kang natumbok na itlog!

—-

Ang pakikipagrelasyon ay parang isang sociogram.

Gamit ang facebook o kahit anong social media.

Nakikita mo agad kung sino ang may pinakamaraming like,

friends, comments sa bawat post, pictures na shinishare ng iba.

‘Kung lovable ka – binibida ka ng iba.

Kung hindi ka lovable, ikaw ang magmamabida!

Ang social media ay nagiging prostitution.

Pagbebenta ng sarili.

basahin mo ang mga posts, obserbahan mo ang mga pictures,

lugar kung saan pumupunta at gawi ng kanyang buhay.

Sinasabi nya na pansinin mo ako

Bilhin mo ako

ligawan mo ako

o kaya ay sagutin mo ako

kilalanin mo ako.

Bigyan mo ako ng pagkakataon

pengeng atensyon.

Hello World!

Hello Destiny

I’m here.

Nakakapagod di ba?

Nakakapagod ang kathang-isip na pag-ibig.

Hindi ako naniniwalang may isang itinadhana para sa atin.

Bullshit yun!

Naniniwala akong kaya nating pumili ng isa.

Mula sa isang pinili natin, kaya nating palaguin ang Pag-ibig.

Ang Pag-ibig ay parang apoy.

Mula sa maliit na ningas, kayang pagliyabin.

Ang Pag-ibig ay parang apoy

na nauubusan ng ningas

kaya kailangang gatungan para magtuloy ang liyab.

Hindi ako naniniwalang may itinadhana para sa atin

dahil naniniwala akong lahat tayo ay may ningas –

maliliit na apoy

Hahanap ka lang ng handang makisakripisyo

at magbahagi ng sarili para dalawa ninyong

pagliliyabin ang ningas ng inyong Pag-ibig.

Naniniwalang akong may Pag-ibig.

Pero hindi itinadhana

at ikaw ang magtatakda.

10 comments on “Ang Sabi ng Puso

  1. Ang lutong nung B*llshit yun, hahah ramdam na ramdam ko ang diin.

    hindi ko alam kung maniniwala ako sa destiny . Idealistic ka masyado pag inasa mo lahat sa destiny. realistic ka pag sinabi mong its more of a choice. Nalilito pa rin ako hanggang ngayon. Lintik na pag-ibig.

Mag-iwan ng puna